2011, സെപ്റ്റംബർ 28, ബുധനാഴ്‌ച

പുരാതന കവിതകൾ 1 അനിത്യം നിത്യം

ഓം
നീ
അജ
സുന്ദരി
തമസ്സിലെങ്ങോ
ചങ്കുപൊട്ടിയൊഴുകിയ
തീവ്രവേദനതൻ തിങ്ങലിൽ സംഭവിച്ച
ആദികാരണത്തിൻ മുഖം
സൌരയൂഥങ്ങൾ
പ്രകൃതി
സർവ്വം
നീ
ഞാൻ


നിന്റെ
മിഴിയിൽ
ഞാനെന്ന സ്വപ്നം
അറിവിൻ നിറവിൽ ഋതം
ജ്യോതിസ്സുകൾ ആദിയിലേക്കു മടങ്ങവേ
ഓർമ്മകൾ പരിത്യജിച്ച
സംസ്കാരശേഷം
അനന്യം
അന്യം


നീയാണ്
കാരണഹേതു
ഭമണം ചഞ്ചലം ഗുണം
ആദിമാതാവിന്റെ അതിവ്യാപ്തിവിശേഷം
അഭിശപ്തമീ സന്തതി
അപൂർണം സൃഷ്ടി
ഞാനാണ്


ശബ്ദാതാവൃത്തി
ആത്മഭോജനം കർത്തവ്യം
പരിണാമത്തിന്നനുസ്യൂതാനുപ്രവാഹം
അസത്യമജ്ഞാനമന്തം
ഭിക്ഷാം ദേഹി മാം


മഹാദയിതേ നിത്യമീക്ഷണം സമ്പൂർണ്ണം

2 അഭിപ്രായങ്ങൾ:

Aneesh.P.B പറഞ്ഞു...

Ammava enikkonnum manasilayilla....atho njan munpu paranjathupole..sadaranakkaranu manasilakkan pattathathano kavitha..Muhammad Basheerum, Kunjunni mashum paranjathupole..onv sarinte kavyabhangi thulumbunna nadan pattupole..enthanammava athum ithum thammilulla vythyasam..

Aneesh.P.B പറഞ്ഞു...

Maranathinu maranam undo ammava..Maranathinte Achanum Ammayum aranu?

allnews googlenews veekshanam keralakaumudi malayalam-blogsheet madhyamam memoware gutenberg bookyards malayalam-bloglist thanimalayalam chintha cyberjalakam varamozhi malayalamblogroll thappiokka christwithabindhi